Her ne kadar Oya Güngörmüş Özkardeş önemli bir çalışma yapmış olsa da kitapta yer verilmeyen bir hususu da ben aktarmak isterim. Özellikle ülkemizde yetişen birçok çocuğun ilerleyen yaşlarda sorunlu bir çocuk olması, toplum tarafından dışlanmış bir tercihi bulunması vb. gibi durumlar genellikle annelerin çocuklarını yetiştiriş tarzları ile ilişkilendirilir. Ancak hemen söylemeliyim ki buna kesinlikle katılmıyorum. Buna katılmayışımın nedeni annelerin ve dolayısı ile de kadınların yanında yer alarak bir kadın hakları savunucusu gibi görünme kaygısı değil, erkek egemen bir toplumun içerisinde yaşayan bir gözlemci olarak değerlendirme yapabilme yetimdir. Özellikle ülkemizde psikiyatrik olarak sorunlu pek çok çocuğun müsebbibi babalardır. Bunun özellikle bilinmesi ve ifade edilmesini isterim. Kitapta bu tip konular biraz daha yüzeysel aktarılmakla beraber daha sevecen bir dil kullanılmış oysa ben çok sert ifadeler ve keskin cümleler kurulabilmesi gerektiğini de düşünüyorum.