Al-i İmran Sûresi’nin 59. âyetinde, İsa aleyhisselamın doğumu ile Hazreti Âdem’in yaradılışı arasında, sıkı bir bağ ve kuvvetli bir benzerlik kurdurulmuştur:Daha önceki dönemlerde,Yahudiler, kutsal kitapları olan Tevrat’ı tahrif edip bozdular.Peygamberlerini öldürecek derecede zorbalık yaptılar.Hz. İsa, Peygamber olarak seçildiği, doğumundaki olağanüstülükle başından beri belliydi.O da İsrail-oğullarına hakikati bildirmeye çok erkenden başladı.Çağrısına kulak verenler olduğu kadar,Ne yazık ki kulak tıkayanlar da oldu.Ve yine yazık ki ona inananların sayısı;İnanmayanların yanında çok az kaldı…Sabıkaları hayli kabarık olan İsrail-oğulları,İsa Peygamber’i yalanlayıp ona şiddetle karşı çıktılar.Daha önceki dönemlerde gelen diğer elçilere yaptıkları gibi,Ondan da sıra dışı özellikler göstermesini dilediler…Bunun üzerine İsa aleyhisselam, kavmini imana getirmek için,Gece-gündüz Rabbi’ne yalvardı, yakardı.İsrail-oğulları geçmişte diğer kutsal elçilerine yaptıkları gibi…Hazreti İsa’ya ve onun davetine uyanlara türlü türlü kötülükler yaptılar…Alay etmelerinden tutun da aşağılamalara varıncaya dek,Küfürleşmelerinden sayın da şiddet ve saldırılara uzanıncaya kadar,Bir dizi asi ve zorba davranış sergilediler.Gözü dönmüş inkârcılar bunlarla da yetinmediler…Sonunda yöneticilerden kutsal elçilerinin öldürülmesini istediler.Ancak Allah, onların hain ve sinsi planlarını biliyordu elbet.Bu planlarını etkisiz hâle getirerek,Hazreti İsa yerine ona çok benzeyen birini yakalayıp astılar.