BAYRAM SEVİNCİ “Gülizar Anne, üç yıldır kendisini ziyarete gelmeyen kızlarını düşündü. “Analarını hiç mi özlemediler?” diye mırıldandı. Hüsniye Hanım duydu onu.-Özlemişlerdir elbet! dedi. Onlar da ister gelip görmeyi… Fakat kim bilir ne sıkıntıları var. Belki de bugün yarın gelirler.-Ah Hüsniye’m, ben anlatmaktan usanmadım, sen dinlemekten… Bak yine bayram geldi. Kızlarım da bir yerlerden çıkıp gelseler… “Anacığım!” diye boynuma sarılsalar… İşte o zaman bayramlarda benim olur dünyalar da… Ne çare ki gelmiyorlar… Gelmiyorlar…-Sen gönlünü ferah tut. Sana öyle bir süpriz yaparlar ki gözlerine inanamazsın.”