Bir dönemin Bülent için gerektirdiği kaçışlar onu geçmişle bugün arasına sıkıştırır; talihsizlikler, arkadaşlarının da yardımıyla kendisine ve çevresine bir soluk aralamaya çabalayan Bülent’in peşini, bırakmaz. Buna hastalığı da eklenince, sonu gelmeyen bu kaçışlar herkesi şaşırtacak bir şekilde son bulur. “Bazen de: Tarif edemezsin kilitlenir kalırsın. Birbirine benzer her şey, aynılaşır. Sonra bir başka boyuta geçersin. ‘Hepsi bu mu?’ dercesine suçluluk duyarsın, şüphe edersin kendinden, halinden. Koca bir belirsizlik gelip yerleşir, odaklanır, suskunluğunu kışkırtarak çığlıklara boğar seni içten içe. Sesini kimseye duyuramazsın. Ve üstüne üstlük zamana ayak uydurur senden habersiz senin araladıkların…”