Ruhumuz simetriyi, kontrastı, sürprizi sever. Düzenden, karmaşadan, sanattan keyif alır. Beğenilerimizin gelişmesini sağlayan da işte bu çeşitli hazlardır. Güzel, iyi ve hoşa giden şeylerin kaynağı içimizdedir ve bunların nedenlerini aramak, ruhumuzun zevk almasına yol açan nedenleri aramak demektir. Aydınlanma Çağı’nın en büyük düşünürlerinden Montesquieu, Encyclopédie için başladığı ancak bitiremediği bu denemesinde, ruhun zevklerinin, duyuların yapılandırılmasında ve insan dikkatinin bünyesindeki önemini vurguluyor. Lezzet yargısının evrenselliğine, ruhun estetik tercihlerine dikkat çekiyor.