“(Kaç türlü girilirdi anılardan içeri?1 – İşte! bir zambağın özsuyunun içilişi gibi2 – Süt emer gibi bir memedenBütün renklerin ve bütün kokuların bir anda bilinişi3 – Dibini kazıyor alanlar: dünyanın iç çekişi.)”Anılardan sızan inanılmaz bir uslup, adamakıllı bir şiirdir Edip’inki. Onun sözcüklerine daldıgınız an müthiş bir deha ile karşı karşıya oldugunuzu anlarsınız. Anılar, nesneler, insanlar diridir,çiçeksatıcıları,genelev kadınları, kürk tamircileri diridir, bir limonlukta tutuşan ne varsa,sarı bir günün kahverengi yarınında duran bir hastane odasında biriken düşünceler diridir. Cansever bu dizeleri bir “zambağın özsuyundan” devşirmiş gibidir ve ayrıntıların gözleri çok keskindir. Her ayrıntı sizi onun dünyasına götürür ve Ruhi Bey biricik dostunuz olur.