Öncelikle yazarlara bu kitabı yazdıkları için çok teşekkür etmek istiyorum. Çünkü bizim çok genel baktığımız bazan üzülüp geçtiğimiz ama hiçbirşey yapmadığımız bu kadar önemli bir konuda duyarsız kalmamışlar.Ben kitabı iki gecede bitirdim. Ama sonra başım çok ağrıdı. Kendimi o kadar suçlu hissettim ki. Neden mi Çünkü ben de anneyim. Kitabın konusu kimsesiz çocuklar ve annesi babası yaşarken sahip çıkılmayan çocuklar. Öncelikle yuvalara yurtlara gidip yazarlarımız çocuklarla söyleşi yapıyorlar daha sonra gençlik merkezlerinde sokaklarda satıcılık yaparken toplanan çocuklarla konuşuyorlar.Daha sonra annelere uzanıyor mikrofonlar. ve en son bir pisikiyatrist ve hukukçuyla röpörtaj yapılıyor. Yazarlarımız bu konuyu gerçekten her yönüyle ele almışlar Kitabın sonunda da kendi fikirleri ve özgeçmişleri var. O kadar çok içim acıdıki zor dayandım okuduklarıma. Bu kitap ne öykü ne roman ne şiir sadece apaçık ve çırıl çıplak gerçeklerden oluşmuş. Kelimelerle tarif etmem mümkün değil okuduklarımı. Biz hep yetimhanedeki çocukları kimsesiz oldukları için oraya verildiklerini sanırız ya aslında çoğu verildikten sonra anne ve babaları yeniden evlenip birkaç çocuk daha yapmışlar. Bakamadıkları çocukları orada anne baba şefkatinden uzak yaşamaya çırpınırken yeni bir çocuk (lar) nasıl yaparlar akıl ve mantık alacak gibi değil gerçektenEn çok etkilendiğim gözlerimi dolduran sahne ise küçüklerin bulunduğu bir yuvada röportaj yapılırken tam da sohbetin önemli yerinde zeynep isimli 4 yaşlarında bir çocuk masanın üzerinde emekleye emekleye gelerek yazarımıza ellerini uzatıyor. Tabi yazarımız önce şaşırıyor çocuk ona sarılmak istiyor ve öpücem diyor. Bu nasıl bir sahne böyle o çocuk ki daha dört yaşında ve sarılmak istedği öpmek istediği kişiyi henüz sadece bir kaç saattir tanıyor. İşte o çocuklar o kadar sevgiye açlar ki hiç tanımasalar bile şefkat bekliyorlar canlarım benim nasıl yürek dayanır nasıl gözler ıslanmaz bu sahnede .Biz bu kadar üzülürken annesi nasıl dayanıyor acaba bilmiyorum. Benim de iki kızım var biri 4 yaşında ve biri 1,5 yaşında belki bunun için çok duygulandım. Bilmiyorum ben bu kitabı heyecanla okudum hiç pişman olmadım mutlaka okuyun derim Kitapta pisikiyatrist ile yapılan röpörtajdan da çıkarılacak çok dersler var şiddetle tavsiye ederim. Tabi dayanacak gücünüz varsa