Edebiyat alanında ‘yazmadan yaşayamam’ söylemi sıkça kullanılır. Yazmak, insan için kendi içsel özgürlüğünü gerçeğe dönüştürmesinin bir yoludur çünkü. Ülkemizde son yıllarda öykü, roman, anı vb. türünden bol miktarda eser yazılıyor. Nitelikli eserler elbette yazınsal ürünlerin kendi içinden, orada biriken deneyimlerden süzülerek ortaya çıkacaktır. Bu edebi yaşamın bitmez-tükenmez bir serüvendir. İster edebiyat yoluyla ister başka sanatsal etkinlik aracılığıyla ürün verilmiş olsun tümünün ortak özelliği iletişimdir. Eser ortaya koyanın söyleyecek sözü vardır, kendini ifade etmek istemektedir. Kendi gerçeğini öteki insanlara ulaştırmak, bir paylaşım duygusu yaşamak, insani bütünlüğünü duyumsamak çabası içindedir. Bu eser, bir insanın hayal kırıklıklarını, sevgi arayışını, yalnızlık duygusunun mutsuz edici etkisini özyaşam deneyimlerine bağlı kalarak dile getiriyor. Hepimizin aradığı güzelliklerin özlemi, kendimizden uzak olmasını istediğimiz olumsuzluklarla mücadele etmek gereğinin vurgulandığı; böylece en azından umutla yaşanabileceğini hatırlatarak…