Türkiye’nin yetiştirdiği en büyük felsefecilerden biri olan Denkel’in bu kitabı, onun Epistemoloji alanındaki düşüncelerini, tarihsel gelişimi de gözünde bulundurarak, metodik bir şekilde içeriyor. Denkel, bilginin temelini tikelci bir bakış altında duyu deneyiminde gördüğü için, kitabın konusu özel olarak algı felsefesi üzerine kurulmuş. Algı olayını ontolojik olarak açıklama girişimindeki iki rakip kuram olan “yalın gerçekçilik” ve “tasarımcılık” arasından, Denkel, tasarımcılığın daha tutarlı ve savunulabilir olduğu görüşünde. Bu görüşe göre insan, dış dünya ile doğrudan değil, fakat nesnelerin zihinsel tasarımları ile iletişim kuruyor. Yani Denkel, Dış dünya ile algı içeriğini birbirinden ayırıyor. bunu da tarihsel gelişimi içerisindeki kuşkucu uslamlamalara dayandırıyor. Bir kez bu kabul edildikten sonra, Denkel, kitabın geri kalan kısmında bu varsayım üzerine felsefe tarihini ve algı-varlık ilişkisi ve zihin-beden sorununu ise kusursuz bir biçimde tartışıyor.Kitap, algı-varlık ilişkisinde bir sonuca varsa da, iddia ettiğinin tersine, zihin-beden sorununda sadece durum tespiti yapmakla yetiniyor. Ve her görüşe bir takım çekinceler koyuyor.Denkel’in, yalın gerçekçilik ve tasarımcılık arasındaki kıyası ve savunusunu yeterli değil. Bu bağlamda kitabın ana iddiası olan; “algılama olayında muhatap olduğumuz şeyler, dış dünya ve nesneler değil, onların zihinsel tasarımıdır” fikrini kuvvetli argümanlar ile destekleyebilmiş gözükmüyor. zira yalın gerçekçiliğin iddiaları basit olarak ve ayrıntısına inilmeden anlatıldığı için, cevaplaması da ona göre olmuş.Lakin Bilgi felsefesi alanında ciddi anlamda tek kitap olma özelliğine sahip eser, bu payeyi yazarının tarihsel, sistematik ve mantıksal kurgusunun mükemmelliğine borçlu