Alessandro Baricco’nun satış rekorları kıran ‘İpek’ adlı yapıtı, insanoğlunun mutluluk arayışının şiirsel bir masalıydı. ‘Öfke Şatoları’nda, yaşamın kıyısına varmaya çalışan, olanaksızın peşinde koşan insanların sarsılmaz umudunu dile getiren yazarın ‘Kent’ adlı kitabı, Kafka’nın yapıtlarıyla kıyaslanmıştı. ‘Homeros, İlyada’da, eski çağların ölümsüz destanı tanrıların olmadığı çağdaş bir yoruma kavuşuyordu. Cennet Sineması’nın ünlü yönetmeni Giuseppe Tornatore’nin ‘1900 Efsanesi’ adıyla beyazperdeye de uyarladığı bu yapıt ise, 1900 yılının ilk günü bir transatlantikte, bir kutunun içinde bulunan ve 'Bindokuzyüz' adı verilen bir bebeğin olağandışı öyküsü. Olağanüstü bir piyano virtüozu olan ve yaşamı boyunca karaya hiç ayak basmayan 'Bindokuzyüz', giderek bir efsaneye dönüşecektir. Baricco’nun ‘Bindokuzyüz’ü, çarpıcı bir öyküden yola çıkarak, 20. yüzyıla şaşırtıcı derinlikte bir yorum getiriyor.
Bu kitabın ben de yeri farklıdır bundan 8-10 sene önce kadar bu kitabın filmini televizyon da izlemiştim ve o zaman çok hoşuma gitmişti ama filmi tamamlayamadan uyumuştum sonrasın da bu filmin kitabı var mıdır diye bir kaç kitapçıya sormuştum ama o zaman bulamamıştım bu site de tesadüfen karşıma çıktı ve ancak öyle okuyabildim. Aslında bir tiyatro metni olarak yazılmış bence kurgu gerçekten güzel ama daha uzun olabilirdi. Şimdi ise filmini izlemeyi düşünüyorum ve unutmadan “İnsanlar böyledir, kaybedenleri sevmezler.”
Son derece keyifli ve değerli bir kitap. Aynı zamanda, Cennet Sineması’nın ünlü yönetmeni Giuseppe Tornatore’nin beyazperdeye de uyarladığı Bindokuzyüz, 1900 yılının ilk günü bir transatlantikte bir kutunun içinde bulunan ve “Bindokuzyüz” adı verilen bir bebeğin öyküsünü anlatıyor. Olağanüstü bir piyano virtüozu olan ve yaşamı boyunca karaya hiç ayak basmayan “Bindokuzyüz”ün unutulmaz hikayesi karşımızda.
Sadece ve sadece doğduğu, büyüdüğü ve tüm hayatı boyunca yaşadığı gemisinin oluşturduğu mikroölçekteki dünyasında mutlu olabilen; belli bir plana göre kurulmuş gibi gözükmesine rağmen, insanın hayatına nereden başlayıp nasıl yönlendireceğine karar vermesini imkansız kılacak, hayatını bir kaosa ve mutsuzluğa sürükleyecek derecede “son”suz ve büyük olduğu gerekçesiyle şehirde/karada yaşamak yerine, nispeten sınırlı ve küçük ölçekli ancak bu sayede hayatında izleyeceği birbirinden farklı birçok rotadan istediğini seçebileceği gemisinde kalmayı tercih eden, hatta bunun – ve tabii ki müziğinin – uğruna aşkından bile vazgeçen bir piyanistin öyküsü 1900…Kanımca müzik tutkusundan ve “orada” doğmuş olmaktan öte bir şeydir onu gemide tutan, dışına hiç ayak basmadığı, devasa gemisine bağlayan şey. tarif edilmesi pek mümkün olmayan bir aidiyet hissi ya da “geminin ruhunu” içinde taşıyor olması belki de. tam da o yüzden gemiyle aynı kaderi paylaşmayı seçer 1900. onun “toprağı” bir kara parçası değil, durmaksızın su’yun, belli belirsizliğin, muğlaklığın, dalgaların, akıntıların üzerinde yol alan bir gemidir. gemi su’ya, 1900 ise gemiye aittir bir nevi. nasıl bir gemi, suyun dışına çıkmazsa, 1900 de ayak basmaz bir kere bile olsun karaya.Vaktinde başrolünü Tim Roth’un oynadığı muhteşem filmini izlemiş biri olarak kitaptan da apayrı zevk aldım ancak en az kitap kadar filmi de tüm kitapyurdu okurlarına şiddetle tavsiye ediyorum..
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Yazarın kitapları okunmalı türden kitaplar.
Bu kitabın ben de yeri farklıdır bundan 8-10 sene önce kadar bu kitabın filmini televizyon da izlemiştim ve o zaman çok hoşuma gitmişti ama filmi tamamlayamadan uyumuştum sonrasın da bu filmin kitabı var mıdır diye bir kaç kitapçıya sormuştum ama o zaman bulamamıştım bu site de tesadüfen karşıma çıktı ve ancak öyle okuyabildim. Aslında bir tiyatro metni olarak yazılmış bence kurgu gerçekten güzel ama daha uzun olabilirdi. Şimdi ise filmini izlemeyi düşünüyorum ve unutmadan “İnsanlar böyledir, kaybedenleri sevmezler.”
çok hoşuma gitti, baya güldüğüm noktalar oldu ama sonu felsefik açıdan da değerli. tavsiye ederim.
Son derece keyifli ve değerli bir kitap. Aynı zamanda, Cennet Sineması’nın ünlü yönetmeni Giuseppe Tornatore’nin beyazperdeye de uyarladığı Bindokuzyüz, 1900 yılının ilk günü bir transatlantikte bir kutunun içinde bulunan ve “Bindokuzyüz” adı verilen bir bebeğin öyküsünü anlatıyor. Olağanüstü bir piyano virtüozu olan ve yaşamı boyunca karaya hiç ayak basmayan “Bindokuzyüz”ün unutulmaz hikayesi karşımızda.
Sadece ve sadece doğduğu, büyüdüğü ve tüm hayatı boyunca yaşadığı gemisinin oluşturduğu mikroölçekteki dünyasında mutlu olabilen; belli bir plana göre kurulmuş gibi gözükmesine rağmen, insanın hayatına nereden başlayıp nasıl yönlendireceğine karar vermesini imkansız kılacak, hayatını bir kaosa ve mutsuzluğa sürükleyecek derecede “son”suz ve büyük olduğu gerekçesiyle şehirde/karada yaşamak yerine, nispeten sınırlı ve küçük ölçekli ancak bu sayede hayatında izleyeceği birbirinden farklı birçok rotadan istediğini seçebileceği gemisinde kalmayı tercih eden, hatta bunun – ve tabii ki müziğinin – uğruna aşkından bile vazgeçen bir piyanistin öyküsü 1900…Kanımca müzik tutkusundan ve “orada” doğmuş olmaktan öte bir şeydir onu gemide tutan, dışına hiç ayak basmadığı, devasa gemisine bağlayan şey. tarif edilmesi pek mümkün olmayan bir aidiyet hissi ya da “geminin ruhunu” içinde taşıyor olması belki de. tam da o yüzden gemiyle aynı kaderi paylaşmayı seçer 1900. onun “toprağı” bir kara parçası değil, durmaksızın su’yun, belli belirsizliğin, muğlaklığın, dalgaların, akıntıların üzerinde yol alan bir gemidir. gemi su’ya, 1900 ise gemiye aittir bir nevi. nasıl bir gemi, suyun dışına çıkmazsa, 1900 de ayak basmaz bir kere bile olsun karaya.Vaktinde başrolünü Tim Roth’un oynadığı muhteşem filmini izlemiş biri olarak kitaptan da apayrı zevk aldım ancak en az kitap kadar filmi de tüm kitapyurdu okurlarına şiddetle tavsiye ediyorum..