kitap yazarin genel olarak ibadetleri sevdirme amacli kisa kisa denemelerinden olusuyor.. iddiasiz, cok derinlere inmeyen yazilar bunlar.. etkilendigim ve altini cizdigim bi kac bölüm oldu tabii.. ama bunar maalesef fazla degil.. ayrica üslubu ile ilgili de sunu söylemek istiyorum ki, bence cok dikkat dagitan bir üslubu var mine alpay gün’ ün.. cok fazla betimleme ve o kadar cok tamlama kullanmis ki ben daraldigimi hissettim zaman zaman.. ayrica isledigi konulara modern kelimeler cok fazla yakismadigi halde bunlari kullanmada israr etmesi de hos olmamis.. utku, uygarlik, binit ve ortak arinma merkezi gibi.. ki bu sonuncuyu hac icin söylüyor.. hac gibi sicacik bi ibadet icin bu kadar soguk bir ifade hic olmamis.. cok bilimsel bir ifade gibi geliyor kulaga.. sonra orucla ilgili yazilari cok birbirine benziyor.. yani biraz tekrar ediyor kendini kitapta..sonuc itibariyle okurken biraz sabrimi zorlamak zorunda kaldim.. ama altini cizdigim kisimlar icin yine de degdigini düsünüyorum.. fazla da vakit almadigi icin, okuyun birsey kaybetmezsiniz derim..