SİNOP ZINDANINDA BİR MAHKUM:Zındana attılar beni. Kışın en soğuk ayında; ellerim soğuktan uyuşmuş, sular buz tutmuş, kanım donmuş, ellerim kan revan içinde, o parmaklar sanki bana ait değil… Zından zifiri karanlık, içi beton tabanı ıslak, inleye inleye bayılmışım, donmuşum…Üç gün üç gece sonunda beni zındandan çıkartmışlar… Gözlerimi açtığımda kendimi bir hastane odasında yalnız buldum!..Sinop’tan Sinop damından, nefret ediyorum! Allah’ın bana verdiği iki elimin on parmağının iki tırnağını Sinop Zındanı’nda çektiler!..(Sarı Mestan) Mayıs 1972Bu kitap Sinop Mapusanesi’nin karanlık zındanlarına ışık tutuyor…