Cemo Baboş, Cemo Kurban... biz dağlılar, gök gürültüsü "Gurgur Baba" ve çığla aynı soydanız. ...… Malum ben öyle derin aydın değilim. İlkelim! Ama asla onursuzluğa yönelmiyecek, halkını ve hele misyonunu asla unutmayacak bir ilkel! ...… Kapak için kullanacağın fotoğrafımı öyle suratımın yarısını kapkara boyamadan, aydınlık ve alnımın olanca aklığını belirtecek şekilde klişeye vermeni rica ederim. Ayrıca yüzümdeki Diyarbekir Çıbanı da olduğu gibi çıkmalıdır……Şehveti iki yaşında tattım. O zamandan beri şehvetin hep doruğuna çıkarım. ...Beş altı yaşında iken bazı türküler daha doğrusu türkülerde bazı mısralar beni sarhoş edecek kadar sardı.“Bacısı güzele kardaş olaydım”“Çayın öte yüzünde - ceylan oynar düzünde”“Ben seni gizli sevdim. Bilmedim alem duyar!”Şirin canıma gelsin, /size gelen kadalar.
çerez gibi bir kitap bir saatte biter. ben kitabın editörlüğünü iyi bulmadım. önsöz kısmında Fikret otyam’ın yazısı vardı cok yakın dost oldukları için tabiki süslü sözlerle ahmet arif i öve öve bitiremiyordu ama ben bu kitabı okurken şiirsellik istemiyorum ki istesem gider Üvercinka ya da hasretinden prangalar eskittim i okurum ben anı, hatırat istiyorum onları daha yakından tanımak istiyorum. bir gününü nasıl gecirir, insanlarla nasıl dost olur ilk karşılasınca gözlerini kaçırır mı şiir ve yazılarını hangi ruh haliyle yazar bunları bilmek istiyorum önsöz bölümünde mesela Cemal S. ile Ahmet A. nasıl tanışmış bilmiyorum.
Kitapta Ahmed Arif’in Cemal Süreya’ya olan kırgınlıklarını, sitemlerini ve en çokta samimiyetini görüyoruz, Ahmed Arif’in, “Cemo Baboş, Cemo Kurban” diye seslenerek başladığı mektupları okumak oldukça güzeldi.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Sevdiğim iki yazar.. Samimiyet ile yazılmış mektupları çok keyif alarak okudum.
Güzel bir kitap okumadan önce yazarın hayatı ve yaşadığı dönem hakkında bilgiye sahip olursanız daha çok alacaksınız.
çerez gibi bir kitap bir saatte biter. ben kitabın editörlüğünü iyi bulmadım. önsöz kısmında Fikret otyam’ın yazısı vardı cok yakın dost oldukları için tabiki süslü sözlerle ahmet arif i öve öve bitiremiyordu ama ben bu kitabı okurken şiirsellik istemiyorum ki istesem gider Üvercinka ya da hasretinden prangalar eskittim i okurum ben anı, hatırat istiyorum onları daha yakından tanımak istiyorum. bir gününü nasıl gecirir, insanlarla nasıl dost olur ilk karşılasınca gözlerini kaçırır mı şiir ve yazılarını hangi ruh haliyle yazar bunları bilmek istiyorum önsöz bölümünde mesela Cemal S. ile Ahmet A. nasıl tanışmış bilmiyorum.
İki şairi de çok seven biri olarak biraz olsun hayatlarının içinde buldum kendimi. Ahmed Arif’in o kendine has üslubu, samimiyeti, hitabeti,anılar..
Kitapta Ahmed Arif’in Cemal Süreya’ya olan kırgınlıklarını, sitemlerini ve en çokta samimiyetini görüyoruz, Ahmed Arif’in, “Cemo Baboş, Cemo Kurban” diye seslenerek başladığı mektupları okumak oldukça güzeldi.