“(…) kamu gücü, insanların özerk alanlarına tecavüz edemez (bk. özel yaşamın dokunulmazlığı.) Bu korunak, kişilerin mutfağı (ne yiyip ne içeceği) oturma odası (hangi diziyi izleyeceği), soyunma odası (ne giyeceği), yatak odası (kaç çocuk yapacağı veya kürtaj yapıp yapmayacağı) gibi kişisel özerk alanlar için geçerli olmakla beraber , sosyal açıdan çevresel yaşam alanları için de geçerlidir. Demokratik toplumda kişisel özerk alanın ve çevresel yaşam alanının üzerindeki tasarruflarda söz ve karar alma yetkisi, öncelikle bu alanın öznelerine aittir (…)”