“Çocukluğumda her gecenin sabahı, kirpiklerim göz kapaklarımı döve döve yoruluyordu… Gündüzleri seven çocuk değil, gecelere susayanlardandım…Yatağa girdiğimde, gözleri fıldır fıldır dönen, derin uykulara dalmak için annesinden, ablasından ninniler dinlemek isteyen çocuk olmayı çok istiyordum. Ne kadar dayanabilirdim ki hasret kaldığım uykuya… Gece doyamadığım uykuya, peşim sıra koşan işlerden fırsat bulduğum zaman duvar diplerinde, seki altlarında kavuşuyordum…”