1930 baharı, yağmurlu bir gün, Üsküp-Kalkandelen yakınlarındaki kasabada, 20’li yaşlarını süren kimsezi bir adam ölür. Aynı anda yakınlardaki dağ köyünde küçük bir kızın kulağına darı tanesi kaçar. Bu iki trajik olay, kasabada ve köyde yaşayan ortak bir geçmişe sahip ama ilişkileri tamamen kopmuş insanların sırlarını ve tarihe gömülmüş dramatik olayları bir açığa çıkarır. Etnik ve dinsel farklılıkların düşmanlığa yol açtığı ne kadar doğruysa, hakiki dostlukların hiç bir güçle yıkılamadığı da o kadar doğru, aşk ise her zaman önündeki engelleri aşamasa da kalplerdeki yerini hep korur. Dağ Sürgünleri, bu evrensel temalar üzerinde gezinirken, kendilerini dağa sürmüş bir avuç insanın doğayla ve hayatla girdikleri amansız mücadeleyi büyülü bir dille ve ustaca yapılmış bir kurguyla anlatıyor. Osman Özbaş, Türk romanına yeni bir soluk getirerek, köşe taşlarından biri olabileceğini sinyallerini veriyor.