Erzen’in kabaran sularında menevişlenen kameri ışıltılara bıraktı kendini. Unuttuğunu sandığı kokusunu içine çekti havanın, bir çiy tadı yapıştı damağına. Senasine dağlarının lacivert silûeti, Erzen Çayı’nın uzak ufkunda Ermeni platosu boyunca uzanıp gidiyordu.Açık pencereden serin bir meltemle içeri dolan hava, odanın ruhunu ağırlaştıran kasveti alıp götürüyor, bahar yağmurlarıyla yıkanan toprak, doyumsuz kokusuyla adeta baş döndürüyor.