Olaylar ne biçim oldu ya. Çok acayip yerlere geldik. Şunun en az Belgariad kadar güzel olduğunu iddia ediyorum. Politik hadiseler yeter.
Girizgah bölümünde Mallorya’nın tarihine yakından bir bakış. Üç ırkın Torak etrafında birleşmesi, Torak’ın ölümüyle dağılma aşamasına gelmeleri, Zakath’ın imparatorluğu bir arada tutmak için çabalamaları, böyle şeyler.
Bizim memlekette kalan arkadaşlar; Barak, Porenn, şu, bu, hepsi Mallorya’ya geçip arkadaşlarına yardım etmek için toplanıyorlar, bir plan lazım sonuçta. Gidemiyorlar, çünkü kahin Cyradis demişti ki giderseniz boku yiyecekler, kendi başlarına halletmeleri lazım. Bizimkiler yine de ya olaylara atlamasak da koruyuculuk yapsak falan diye düşünüyorlar. Muhtemelen son kitapta ortaya çıkacaklar bir şekilde, seriye veda ederken bütün kahramanları da göreceğiz. Süper.
Zakath kızgın gibi. Sonuçta Garion ve grubu kaçıverdi. Zakath’ın da öyle kadere, yazgıya çizgiye pek inancı olmadığı için kızgın, kırgın. Garion’la iyi dost olduklarını düşünüyordu ama kaçışına bir anlam veremiyor. Veriyor da işte, inancı yok. Kaçış sebebi saçma geliyor.
Küçük bir şey: Eddings İpek için de ayrı bir kitap yazmalıymış bence. Kurnaz, dalavereci biri. Gambit’i çağrıştırıyor. Bunların dışında Garion’a gönülden bağlı. Neden öyle olduğu belli değil. Yani tamam, memleketlisi hepsi ama… Yetmez lan, adam tam kaotik. Hayata felsefisi derin bakışıyla fark yaratan bir kardeşimiz. Mesela Belgarath. Tam bir yaşlı osuruk. Beldin, daha beter. Polgara, tam teyze. İpek farklı, İpek çok farklı. İpek’in, yani Prens Kheldar’ın birçok kimliği var; tüccar oluyor, kaçakçı oluyor, daha birçok şey oluyor. Bu konuda:
“Garion’un aklına garip bir fikir geldi. ‘O halde Prens Kheldar da en az Ambar ve Radek kadar hayali biri, öyle mi?’
‘Tabii ki öyle.’
‘İyi ama gerçek İpek nerede?’
‘Söylemesi çok zor garion.’ İpek içini çekti. ‘Bazen onu seneler önce kaybetmişim gibi geliyor.'” (s. 83)
Can İpek, canan İpek.
Bu kitapta iki şey önemli: Ashaba Vahiyleri’nin bozulmamış bir nüshasından Artık Olmayan Yer’in nerede olduğunu bulmak. Son savaş orada olacak, dolayısıyla nerede olduğunu öğrenmeleri gerekiyor ama bu vahiylerin üç nüshasından birine ulaşılabiliyor, o da bir topaldaymış. Bu topalı buluyorlar, kendisi Melcena Üniversitesi’nde bir simyacı. Büyüyü kendi kendine bulmuş, tanrılar öğretmemiş. Bu sebeple Belgarath ve Beldin adamı sorguya çekiyorlar. Ara ara olurmuş öyle şeyler. Alıyorlar o nüshayı, yeri öğreniyorlar. Bu sırada Zandramas kendi ifritini çağırıyor, Urvon’un zaten ifriti vardı. Bir de Zakath geliyor Mallorya’ya, bizimkilerle buluşuyor ve zorla da olsa gruba katılıyor. Orduyu morduyu arkasında bırakıyor, kehanete göre hareket ettiği için ordudan yardım alamayacak. Urvon’la Zandramas savaşıyor, ifritlerden birini Durnik öldürüyor ve Belgarath’ın kardeşi yapılıyor Aldur tarafından. Böyle. Şimdi gidecekler, o meçhul yeri bulacaklar ve ne olacağına bakacağız. Çok heyecanlı lan. Yarın biter umarım.