Goethe, Doğu-Batı Divanı şiirlerini yazarken, altmışbeş yaşında, gözlem ve bildirim evresinde olgun bir düşünür ve şairdir. Ona göre, herşeyin bir zamanı vardır. Bir zaman dilimi vardır ki orada susmak gerekir, diğerinde ise konuşmak. İlk yıllarda bolca çalışmak ve birşeyler yapmak, ileriki yıllarda ise gözlem ve bildirimde bulunmak…Kendisinin bir gezgin olarak görülmesini isteyen Goethe, Doğu ve Batı arasında mânâlar peşindedir. Batılı olsun Doğulu olsun, herkesin okuyarak hazzedeceği ya da hazzederek okuyacağı bir kültür esintisidir, getirdiği:”Doğu ve Batı arasındaGider mânâlar peşinde;Kısacası iki dünya iklimindeDolaşmak yaraşır en iyi bize.”