Dünyaya Sarkıtılan İpler 1988-1995 yıllarında doğdu. Ağrılarla kendisine doğru büyüdü. Bu, kırmızılığın sabahın hemen ağzındaki zamana gizli bakışıydı. Anızlar yakılıyordu. Ruh, Şavşat’da sarsılırdı. Biliyorum ‘Zehir şifanın karanlığıdır’ dedi. Dedi ki “Boynu ve gözleri olmayan bir yüz var.” Ağustos günlerinde yere düşmedi. Kayıp Kardeş’ten buraya Fırtına Merdiveni; “Zil Kalesi”nde, Ferman bir Şehzade şehri Manisa’da bana geldi. Susarak güzelleşeceğim dedim ya! Belki herşey orada. Ruhumun ve hafızamın kuyusunda.