Venezis üslubu, ayrıntılarıyla ele aldığı insan ilişkileri ve insan psikolojisinin anlatılması zor inceliklerini kelimelere döküşündeki sadelikle Sait Faik’e benzetilmekte.Venezis’in kahramanlarının çoğu balıkçılar, sade insanlar ve Anadolu’dan göçmüş olan muhacirler. Hikâyelerinde çoğu zaman hüzün ve mutsuzluk var. Şöyle diyor Venezis: ” Ege’nin doğu kıyısında yaşayanlara bir sözümüz var, eğer efsanelerimizi ve şehitlerimizi unutmamızı istiyorsanız bunu yapamayız. Ama onurlu ve önemli olan başka bir şeyi, kin gütmemeyi başarabiliriz. Tarihimizi yok saymadan, halklarımızın kardeşliğini şöyle sağlayabiliriz: Bir kefeye bütün çektiklerimizi, onca yüzyılın yükünü, acılarımızı ve yurdumuzdan sökülüp atılışımızı koyacağız. Öbür kefeye ise barışa karşı duyduğumuz sevgiyi, halklarımızın bir daha savaşa girişmemesi ve birbirini yok etmeye kalkışmaması gereğinin bilincini…”