“Eksile Eksile, Mustafa Başpınar’ın üçüncü öykü kitabı. Bu kitabında, Meleğin Gölgesi ve Annemin Gözleri adlı eserlerinde ortaya koyduğu estetiği derinleştiriyor ve çeşitlendiriyor. Başpınar, ilk iki kitabında bir yandan insanlık dramlarını, acılarını kaleme getirirken bir yandan da Ziya Osman ve Memduh Şevket iyimserliğine, sadeliğine selam göndermekteydi. İnsanlık facialarını, dramlarını anlatırken öykülerine kendine mahsus bir naifliği ve iyimserliği yedirmesini bilmekteydi. Aynı yönelimlerini Eksile Eksile’de güçlendirerek sürdürüyor. Köyü yakıldığı için memleketini terk etmek zorunda kalan bir ailenin dramından göçük altında kalan bir madenciye, bir yazarın sancılı yazı hayatından işsiz güçsüz bir gencin serseriliklerine uzanan geniş toplumsal yelpazede dolaştırıyor kalemini. Toplumsallığın betimlenmesinden öteye geçerek “hicve” yöneliyor. İnsana, insanlığa rağmen gelişen politik veya askeri teşebbüsleri hicvediyor.”-Abdullah Harmancı
Eksile Eksile, çağına şahitlik eden bir öykü kitabı. Bireysel ve toplumsal konuların bir arada yer aldığı kitapta kendinizi bulacağını öyküler okuyacaksınız.
Yazarın diğer iki kitabını da okumuş biri olarak diyebilirim ki yazar öykülerinde çıtayı daha da yükseltmiş.
Her öykü ayrı bir ders veriyor. Bir öykü bitince acaba diğer öyküde ne anlatılacak, diye bekliyorsunuz.
Eksile eksile tükenen hayatlar.
Bir ölümün insanda bıraktığı ruh hâli.
Değişen hayatlar.
Ergen psikolojisi.
İnsani duygular adına ne varsa…
Bir sayfalık hikayesinde kendimi buldum.
Yazarın Cihan Aktaş’a ithaf ettiği Son Kuşlar, en beğendiğim hikaye oldu.
Hep yaz sen Mustafa Hocam, biz de zevkle okuyalım.
İyi varsın, iyi ki yazıyorsun.
Vesselam.
Toplumsal duyarlılığı elden bırakmadan samimi içten ve içimizden birilerini anlatıyor. Suya sabuna dokunuşuyla zaman zaman eleştirel yönleri göz önüne sererken naifligi elden bırakmıyor. Bir yazar duyarlılığı sergiliyor.
Özellikle son hikayelerinde iç konuşma tarzını tekniğini benimsiyor. Bu konuşmalarda zaman zaman kendimizden bir parça bulma ihtimalimiz çok mümkün . Çünkü içimizdeki bizi anlatıyor .
Merakla yeni hikayelerini bekliyoruz.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Eksile Eksile, çağına şahitlik eden bir öykü kitabı. Bireysel ve toplumsal konuların bir arada yer aldığı kitapta kendinizi bulacağını öyküler okuyacaksınız.
Daha soyut bir boyutta kaleme alınmış öyküler. Bana çok hitap eden öyküler değildir belki de. Bu nedenle fazlasıyla sıkıldım okurken.
Yazarın diğer iki kitabını da okumuş biri olarak diyebilirim ki yazar öykülerinde çıtayı daha da yükseltmiş.
Her öykü ayrı bir ders veriyor. Bir öykü bitince acaba diğer öyküde ne anlatılacak, diye bekliyorsunuz.
Eksile eksile tükenen hayatlar.
Bir ölümün insanda bıraktığı ruh hâli.
Değişen hayatlar.
Ergen psikolojisi.
İnsani duygular adına ne varsa…
Bir sayfalık hikayesinde kendimi buldum.
Yazarın Cihan Aktaş’a ithaf ettiği Son Kuşlar, en beğendiğim hikaye oldu.
Hep yaz sen Mustafa Hocam, biz de zevkle okuyalım.
İyi varsın, iyi ki yazıyorsun.
Vesselam.
Mustafa Başpınar’ın diğer kitaplarını da öneriyorum. Şahsına münhasır bir öykücü
Toplumsal duyarlılığı elden bırakmadan samimi içten ve içimizden birilerini anlatıyor. Suya sabuna dokunuşuyla zaman zaman eleştirel yönleri göz önüne sererken naifligi elden bırakmıyor. Bir yazar duyarlılığı sergiliyor.
Özellikle son hikayelerinde iç konuşma tarzını tekniğini benimsiyor. Bu konuşmalarda zaman zaman kendimizden bir parça bulma ihtimalimiz çok mümkün . Çünkü içimizdeki bizi anlatıyor .
Merakla yeni hikayelerini bekliyoruz.