Geçmişten bugüne Elbistanlı kadın şairlerimizin hepsine ulaşmak mümkün değil. Yaşayanları bile tespit etmekte ve onların birçoğundan yeterince özgeçmişleri ve eserleri hakkında bilgi almakta zorlandık. Maalesef kadınlar hâlâ şiir yazmaya çekiniyor, yazanlar da yayınlamaları şöyle dursun başkasına duyurmaya bile çekiniyorlar. Önceki yıllarda yazıp söyleyenlerin çoğunun eserlerinden ya bir iki şiir kalmış ya birkaç dörtlük; nasıl böyle olmasın ki hayatları hakkında bilgiler bile unutulup gitmiş. Okuma yazma bilenlerin azlığından, defter kalem bile bulmakta zorlanıldığından ve bazı kesimlerde şiirle uğraşanın kınandığından baştan beri kaydetmek kültür, ihtiyaç ve şart haline gelmemiştir. Elbistan’da yaşayanlar, defter tutmaya nispeten daha önce başlamıştır. O zamanlar irticalen söyleyenlerin şiirleri hem söyleyen hem de dinleyenlerin birçoğunca anında ezberlenir ve okundukça hafızalarda yaşardı. Yöremizde, belki her köyde çok sayıda kadının ağıt, mani, türkü söylediği; sevdiği veya rakibesi ile atışma yaptığı örneklerden ve anlatılanlardan bilinmektedir. Manilerin kısa olmasından ezberde yaşatılması şiire, ağıta, türküye göre daha fazla mümkün olmuştur. Bundan sonra da kalanların kayıt edilenleri yaşama imkânı bulacaktır Bir örnek olmasını diler, ikinci cildi için çalışmalara şu andan itibaren başladığımı, okuyup duyanların akrabaları olsun olmasın bildiği hanım şairleri haber vermelerini ve onların özgeçmiş ve şiirleri hakkında bilgi ulaştırmalarını önemle rica ederim.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)