Emirdağ Lahikası / (Yirmiyedinci Mektubdan) – Büyük Boy Sırtı Deri (kod:005)
Yayın Tarihi: 30.12.2010
ISBN: 9789759900045
Dil: TÜRKÇE
Sayfa Sayısı: 247
Cilt Tipi: Ciltli
Kağıt Cinsi: Şamuha Kağıt
Boyut: 16 x 24 cm
Tanıtım Bülteni
15 Haziran 1944'de Denizli hapsinden beraet ile tahliyeden sonra Hey'et-i Vekile karariyle Emirdağı'nda ikamete me'mur edilen Risale-i Nur Müellifi Said Nursî Hazretleri 1947 sonlarına kadar, yâni üçüncü büyük hapis olan Afyon hapsine kadar Emirdağ'nda ikamet ettiği müddetçe Isparta, Kastamonu, İstanbul, Ankara ve Üniversite talebelerine hizmete müteallik bâzı mektup ve suallerine cevaben yazdığı mektuplardır.İkinci kısmı ise: 1948-1949 Afyon Cezaevi'nde yimi ay mevkufen kalıp tahliyeden sonra tekrar Emirdağı'na avdet edip orada bir müddet kaldı.
Üstadın emirdağ hayatından biriktirdiği çekirdekler ve birlikte hizmet ettiği arkadaşlarıyla yazışmalarından kişiliği ve çilesi hakkında ipuçları elde edebiliyoruz Ayrıca diğer eserlerden de çeşitli parçalar kitapta yeralıyor.
Beni satırların arasında görebilirsiniz!Hayatının son senelerinde, Emirdağ ve ısparta’da o şöyle sesleniyordu:”Benimle görüşmek isteyen aziz kardeşlerime beyan ediyorum ki: İnsanlarla görüşmeye zaruret olmadıkça tahammülüm kalmadığından, hem şimdi tesemmümden, za’fiyetten, ihtiyarlıktan ve hasta bulunmuş olmaktan dolayı fazla konuşamıyorum. Buna mukabil, kat’iyyen size haber veriyorum ki: Risale-i Nur’un herbir kitabı bir Said’dir. Siz hangi kitaba baksanız benimle karşı karşıya görüşmekten on defa ziyade hem faydalanır, hem hakikî bir surette benimle görüşmüş olursunuz. Ben şuna karar vermiştim ki; Allah için benimle görüşmek isteyenleri görüşmediklerine bedel her sabah okuduklarıma, dualarıma dâhil ediyorum ve etmekte devam edeceğim.”
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Üstadın emirdağ hayatından biriktirdiği çekirdekler ve birlikte hizmet ettiği arkadaşlarıyla yazışmalarından kişiliği ve çilesi hakkında ipuçları elde edebiliyoruz Ayrıca diğer eserlerden de çeşitli parçalar kitapta yeralıyor.
Beni satırların arasında görebilirsiniz!Hayatının son senelerinde, Emirdağ ve ısparta’da o şöyle sesleniyordu:”Benimle görüşmek isteyen aziz kardeşlerime beyan ediyorum ki: İnsanlarla görüşmeye zaruret olmadıkça tahammülüm kalmadığından, hem şimdi tesemmümden, za’fiyetten, ihtiyarlıktan ve hasta bulunmuş olmaktan dolayı fazla konuşamıyorum. Buna mukabil, kat’iyyen size haber veriyorum ki: Risale-i Nur’un herbir kitabı bir Said’dir. Siz hangi kitaba baksanız benimle karşı karşıya görüşmekten on defa ziyade hem faydalanır, hem hakikî bir surette benimle görüşmüş olursunuz. Ben şuna karar vermiştim ki; Allah için benimle görüşmek isteyenleri görüşmediklerine bedel her sabah okuduklarıma, dualarıma dâhil ediyorum ve etmekte devam edeceğim.”