“Felsefe”, “özne”, “söylem” terimlerine felsefi bakış açısının dışında yönelmek de hiç kuşkusuz olanaklı. Ancak bu çalışmada yer alan metinlerin ortak paydası, söz konusu terimlere “felsefece yönelme”de somutlaşıyor. Dışdünya, düşünme ya da dil alanına ilişkin herhangi bir varolana diğer alanla/alanlarla ilişkisi açısından bakmak, felsefi bakma biçiminin özgül ayrımını gösterdiğine göse, burada sergilenen bakış, felsefi bakıştır. Bu bakış, insanın/insan türünün doğasını, yapısını yansıtmaktadır. Öyleyse felsefe yapmakla, felsefi düşünüş biçimini içselleştirmekle, insanın kendi doğasına en uygun etkinliği gerçekleştirdiğini ileri sürebiliriz. Gerçekten de nesne ile nesnenin zihinsel resmi, tasarımı, kavramı arasındaki ilişki, belki de insan dünyasının en temel sorununu oluşturmaktadır.