Usûl ilminin temelini atan Şâfiî’nin Risale adlı eseri ile usul ilminin olgunluk çağı arasında bir kopukluk görülmektedir. Bu dönem III. ve IV. asırlara denk gelmektedir. Bu dönem fıkıh usûlünün gelişim ve teşekküllünde önemli bir dönemdir. Konuyla ilgili yapılmış çalışmalar yok denecek kadar azdır. Biz bu çalışmamızda kayıp halka ya da karanlık çağ olarak isimlendirilebilecek bu döneme projektör tutmaya çalıştık.