1970’lerin İstanbul’unda zengin ve debdebeli bir köşk hayatı; öz kızına tahammülü zor sıkıntılar çektiren bir üvey baba, daima kollanan şımarık üvey kardeş…Dürüstlük ile servet avcılığı arasında bocalayan Kemal… ve öz annesinin kendisine çektirdiklerinin ardındaki büyük sırrı öğrenmeye çalışan Asuman…“Uyu Gülyüzlüm” dedi, “Şimdi daha iyi görünüyorsun.”Uyuyana kadar bir süre bekledi başucunda. Bu arada Faruk Bey tekrar yukarı kata çıkmıştı. Bahçıvan, Asuman’ın uyuduğunu anlayınca, ayaklarının ucuna basarak Faruk Beyin bulunduğu üst kata çıktı. O henüz yatmamıştı.“Uyudu mu?” diye sordu. “Evet” anlamında başını salladı.“Sizi doktor sandı beyim” dedi.“Evet, bana doğrusunu söylemeye fırsat bırakmadı.”“Neyse sabah olduğunda gerçeği söylerim kendisine.”“Hayır, bırak doktor sansın. Yoksa benimle karşılaşmaktan mahcup olabilir.”