“Bazen başım çok ağrıyor. Hiçbir şeyi unutamıyorum. ‘Teyzem uyuyunca geçer’ diyor. Artık beni kandırdığını biliyorum. Ben birini öldürdüm biliyor musun? Tabii ki biliyorsun, beni ziyarete gelmiştin ya. Sonra da annem kendini öldürdü. Çok karıştı her şey. O kadın… O kadın… Hayatımızı…” Geçmiş bir kapı aralığıdır. Mutlaka dönüp bakarsın. Ya yüzleşirsin, ya güzleşirsin… Ve bitişiğindesindir her bir şeyin. Bir ağıtın mesela. Bulaşmaz sanma, gözyaşı dediğin bulaşıcı. İstediğin kadar kaç. Gelip bulur, acı denen postacı. Güzleşme… Geçmişi ile bugünü arasında sıkışmış insanların öyküleri…