Klasik hadis usulünde, hadis olarak nakledilen sözlerin Hz. Peygambere ait olup olmadığının tespiti konusunda ağırlıklı olarak senet merkezli bir güvenilirlik kontrolü kullanılmıştır. Buna göre bir hadisin senedinde bir kopukluk bulunmuyor, ravileri de adalet ve zabt yönünden güvenilir ise bu hadisin sahih olduğu kabul edilmiştir. Klasik usuldeki bu sistemde ravilerin güvenilirliğinin tespiti de hadis münekkitleri tarafından yapılmaya çalışılmıştır. Yöntemin, bir hadisin güvenilirliğini belirlemede yeterli olup olmadığı bir tarafa, bu yöntemde ravilerin güvenilirliğini belirleme konusunda yetki sahibi olanlar ne kadar güvenilirdir? Elinizdeki eser, Zehebî’nin Mîzânu’l-İ’tidâl’inden hareketle bu soruya cevap aramaktadır.