Hicri on üçüncü asrın müceddidi olarak bilinen Mevlana Halid-i Bağdadi Hazretleri k.s. (v. 1242/1827) Nakşibendi yolunun önemli sisimlerinden ve Halidiyye kolunun da kurucularındandır. Irak’ın Süleymaniye şehrine bağlı Karadağ kasabasında doğmuştur. Soyu baba tarafından Hz. Osman’a (r.a.) anne tarafından da Hz. Ali’ye (r.a.) dayanmaktadır. Yüksek ilim ve marifetinden dolayı çift kanatlı manasına gelen “zülcenaheyn” lakabıyla tanınmış ve İslam dünyasında Celaleddin Rumi Hazretleri’nden sonra “Mevlana” (Efendimiz, büyüğümüz) lakabıyla ünlenen ikinci kişi olmuştur. Yetiştirdiği yüzlerce halifeyi İslam aleminin dört bir tarafına göndermiş, bu sayede Nakşibendi Tarikatı Irak’dan Mısır ve Arabistan’a, Kafkasya’dan İdil-Urallar’a, Kazakistan’dan Sumatra’ya kadar çok geniş bir alanda yayılmış, sonraki devirlerde de dünyanın her tarafına ulaşmıştır. Mevlana Halid Hazretleri bu kadar geniş bir coğrafyada sadece müritleri ve halifeleriyle değil, yazdığı eserleriyle, kurdurduğu medreselerle, yetiştirdiği alimlerle de ilmin ve hususiyle Ehl-i Sünnet akidesinin teminatı haline gelmiştir.