Han Duvarları’nın bir farklılığı vardır bilir misiniz?Han Duvarları şiirinde iki ayrı tarz vardır:Bir yanda koşma tarzı diğer yanda nesre yaklaşan bir şiir tarzı.Bunlar da iki kısımı temsil eder: Anadolu insanı ve İstanbul insanı.Bu bir İLKTİR.Şair bu şiiri 1923 yılında Kayseri’ye öğretmen olarak giderken yolda edindiği düşüncelerle yazmıştır.Han Duvarları, bir çerçeve şiiridir.On yıl var ayrıyım Kınadağı’ndan Baba ocağından yar kucağından Bir çiçek dermeden sevgi bağından Huduttan hududa atılmışım benGönlümü çekse de yârin hayali Aşmaya kudretim yetmez cibali Yolcuyum bir kuru yaprak misali Rüzgârın önüne katılmışım benGaribim namıma Kerem diyorlar Aslı’mı el almış haram diyorlar Hastayım derdime verem diyorlar Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış’ım ben Bu koşmanın çerçevesidir aslında Han Duvarları.Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış da gerçekte Balkan Savaşları’nda, Birinci Dünya Savaşı’nda, Milli Mücadele’de savaşmış, acı çekmiş, yorulmuş Türk askeri’dir.İlklerden birisi Faruk Nafiz unutulan Anadolu insanını hatırlamasıdır.Uzaktan değil de gerçekçi olarak Anadolu insanını ve Anadolu’yu tasvir eder bu şiirde.Çoban Çeşmesi ve Han Duvarları Lise müfredatında okutulan iki şiiridir Faruk Nafiz’in.Ama Kıskanç adlı şiirini duymayanımız yoktur herhalde:Kıskanç Sakın bir söz söyleme…Yüzüme bakma sakın! Sesini duyan olur,sana göz koyan olur. Düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın, ……….