Bu kitap, Literatür Yayınları’ndan çıkmış tarihsel romanlar dizisinden okuduğum ikinci ve sonuncu kitaptır. Bir daha bu dizinin kitaplarını almayacağım. Kitap, bir dünya haritası çizmeye çalışan bir keşişin aslında kendi varlığını yansıtmaya çalışan hikayesi… Keşiş, “Haritaya bakarken kendi portremi görmeye başladım” diyor. (sf. 136). Eserini yazarken, dünyanın çeşitliliğini bir yandan kendi içine, diğer yandan da parşömene yazdığını söylüyor. Kitap 22 bölümden oluşuyor ve hemen hemen ilk 20 bölümde dünyanın çeşitli köşelerinden gelmiş olan insanlar keşişe gördüklerini anlatıyorlar. Ona, bazen bütün dünyayı bedenlerinde taşıyan Lochac Yerlileri, bazen kalp şeklinde bir dünya haritası çizen Hacı Ahmet, bazense düşlerden yapılmış sarayıyla bir rahip yol gösteriyor.Okumakla çok şey kazanmayacağınız, okumamakla da kaybetmeyeceğiniz bir eser. Yorumu size bırakıyorum.