İnsanları izledim uzaktan. Kimisi parlamaya hazır bir alev gibi hırsla geçerken sokakları, kimisi hayata boyun eğip çaresizliğiyle attı adımlarını. İçimdeki tüm hisleri susturup ne bir alev gibi parladım ne de çaresizliğe boyun eğdim. Taş gibi sert oldum. Topuklarımı kaldırımları kırarcasına basarak yere, karşımda duran her şeye bu dünyadaki yerimi belirttim. Hayattan, haksızlık yaptığı gerçeğini her seferinde ağlayıp kendime acıyarak değil, masaya yumruğumu vurarak hakkımı almaya çalıştım. Başarı ellerimdeydi. Başarı istikrarımdaydı. Ben başardım. Hayata galip geldim.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)