Felefe, tarih ve sosyolojiyle iç içe bir kitap. Bende prizma etkisi uyandırdı diyeblirim. Farklı bağlamlardan aykırı ama hoş çıkarımlarda bulunuyor müellif. En tesirli mesajı, “bizim neden ütopyamız yok” ya da “bizim neden ütopyamız olmasın” üzerine kurulu. Düşünmekten korkan/kaçan bir toplumuz ve gelişmenin en temel unsuru düşünmek olduğu gerçeği karşısında yazara hak vermek zorunluluk oluyor. Bir yaşam tasavvurumuz olmadığından taklit ya da ödünç kavramlar veya düşüncelerle hayatımızı idame ettirişimizden bir arpa boyu yol alamıyoruz. Yazarın dili harika. Eser, zihni zora soktuğu kadar da çalıştıran bir kitap.