10 yaşımdan sonra hayal kırıklığının ne olduğunu öğrendiğim şehir…Ortaokul ve liseden sonra ancak kurtulup üniversite için İzmir’e kaçtığımda tekrar ilkokul yıllarımdaki özgürlük, huzur , dostluk ve bir şehri , bir dağı, bir gökyüzünü yaşamanın güzelliğini hissetmek…Ve tekrar ilk gençlik hayallerini, anıları, sıcacık insanları ve sevilen bir kenti bırakıp İstanbul yollarına düşüş… Gerisi değişen roller, düzenle mücadele, kurgulanmış hayatın içinde çırpınmalar, sevgili öğretmenlik, sevgili eşim ve gözümün nuru, ruhumun arınağı kızım Berrak.Ve yazmak; ben de hep var olan Olympos ateşi..İlkokul sıralarında ilk şarkıyı yazıp bestelemekle başlayan, ortaokul sıralarında içimdeki ateşi palazlayan değerli Türkçe öğretmenimin her ders düzenlediği kompozisyon yarışmalarında birinci olma hevesi, lise yıllarında hediye olarak verilen bir kitaba bir fotoğraf albümüne sarılıp poz verdiğim şiir birinciliklerim ve üniversitede bilgisayar kitapları üzerine yazılan şiirlerle büyüyen, günlük yazmaların seriye dönüştüğü tutkum…