Kafkas kapısında kılıcı kırılmışın süt kardeşi Nermin Akkan, “Ben Anka'nın önlüğünde Kaf Dağ'nı aşıyorum/ Deli Veli günlüğünde şiir dili kaşıyorum/ Her yarının dünlüğünde bugünümü yaşıyorum” diye diye gönlünden gizli bir tünel açmış ötekinin gönlüne.” Aya güneş ekerek” açtığı tünelden geçiyor. Geçerken okuruna şöyle sesleniyor: “Kim sağ çıksa sabaha yine sevdaya kayar...” Sanki Hece Mavisi'nin içerisinde saklı el yazması yalnızlıklar var ve kendi cürmü kadar dalga yapıyor. Kimi şiirlerinde yunus yüzdürüyor, kimilerindeyse çölden gemi geçiriyor. Dil Nermin Akkan'da yalnızca bir iletişim aracı olmakla kalmamış, başlı başına bir amaca da dönüşmüş. Bu amaç düş gücüyle, okurun gönlüne umut ve sevgi ekiyor: “ Aslana öykünük canın gözünden fil bakıyor...” Mehmet Hameş
Kitap Yorumları - (0 Yorum)