Efendimizin benzetmesiyle; “hepimiz bir yolcuyuz” bu âlemde. Dünya yolculuğumuzda yolun düzü var, yokuşu var. Gündüzü var, gecesi var. Savrulmaların getirdiği karanlıklarda, bir ışık arayışı var. Karanlıklardan şikâyetçi olacağımıza, ayetler, hadisler ve özenle seçilmiş hikâyeler eşliğinde bir ışık tutmak istedik. “Işık göklerin sözü; söz gönüllerin ışığıdır.” Davet, bir hayat şeklidir ve nebevi bir sanattır. Yaşadığımız tecrübeler, yaptığımız araştırmalar şunu gösterdi: Cami, sınıf, ev hernerede olursa olsun dinimizin en önemli tebliğ metodu olan sohbetler istenilen faydayı sağlamada yetersiz kalıyor. İyi hazırlık yapmama, ayrıntılarda boğulma, sunum becerilerindeki eksiklikler ve mizah duygusu katmama akla gelen sebeplerden bazılarıdır. Kişisel gelişimle, bilgelikle, toplumsal hayatla ilgili yaşanmış ibretlik hikâyelerde her insanın kendinden bir şeyler bulduğuna; bunlar sayesinde pek çok şeyin az kelimelerle ifade edildiğine ve hafızalarda daha kalıcı olduğuna şahit olduk. İnsanların verimli dinleme süreleri de dikkate alındığında, ders veya vaaz içerisine fıkra ya da hikâye sıkıştırmanın faydası açıkça görülecektir. Çalışmamızda; alfabetik sıraya göre işlenen elli iki konu içine konu ile ilgili irili-ufaklı üç yüzden fazla hikâye yerleştirdik. Müftü, vaiz, imam, öğretmen, anne-baba… Herkesin kürsülerde, evlerde, sınıflarda yapacakları sohbetler için yararlı bir çalışma oldu. Gayret bizden tevfik Rabbimizden inşallah.