İkiye Bölünen Vikont kısa, insanı sıkmayan, akıcı bir hikayeye dayanıyor. Türklerle yapılan savaşta Vikont’un vücudu ikiye ayrılır ve bu iki parçadan biri iyi diğeri kötüdür. Kötü olan taraf bölgesini yönetirken diğeri de gelir ve işler karışır. Kitabın ana felsefesi tam bir insan olmak için iki yönün de mutlak gerekliliği. Ne muazzam iyilikler, ne de berbat kötülükler paklamıyor herhalde insanı. Güzel bir serüvenin sonunda Italo Calvino insanın mecburi olan bütünlüğüne ulaşmasının önemini iyice açıklamış oluyor. Sorularla bırakıyorsunuz kitabı; ‘’hepimiz yarım mıyız, bu yarımlığı taşıyor muyuz, yoksa hayat bu iki yarımlıktan bir bütünlük çıkarma çabası mı? Atalarımız, üçlemesinin ilk kitabı bu, henüz ikincileri okumadım ama eğer okursam, ilk kitaptaki bu sorulara yazardan yeni sorular gönderilecek gibi kafama.