Ambulans acı acı çalan siren sesiyle tekrar yola çıktı.Bundan sonra yollar asfalttı. Çok daha hızlı gidiyorlardı.İnşallah yetişeceklerdi. Yollar zaten boştu. Ama İrfan artık tamamen kendinden geçmişti.İbrahim hem ağlıyor hem de; Hadi kardeşim, dayan kardeşim, diyerek onu uyanık tutmaya çalışıyordu. Hhhhhıııı…hhhhhıııı… İrfan’dan sadece bir hırıltı çıkıyordu.Yüzü gözü tanınmaz haldeydi.Hem inanılmaz şişmiş hem de morarmaya başlamıştı…