‘Evin hanımı birkaç günlüğüne başka bir şehre gitmişti. Ne yazık ki, evdeki çiçekleri sulaması için kocasını ikaz etmeyi unutmuştu. Susuz kalan çiçekler kısa bir sürede yetim ve öksüz çocuklar gibi boyunlarını bükerek solmaya başladılar. Bu hali geç de olsa farkeden kadının kocası hemen bir maşrapa alarak çiçekleri suladı. Ertesi gün çiçeklerin yanına giden merhametli adamın gözlerinin içi; kendisine, kendi dillerince teşekkür eden ve bir maşrapa suyla yeniden canlanan çiçekler gibi gülüyordu.’İnci Mercan, onlarca tabloyla, hayatın ilk bakışta fark edilemeyen ayrıntılarına dikkat çekiyor. Bakma ve görme arasındaki ince farkı, sade ve akıcı bir üslupla dile getiriyor.