İnsan haklarının merkezi ülkelerce dış politikada bir baskı amacı olarak kullanılması gelişmekte olan çevre ülkelerde kaçınılmaz olarak rahatsızlık yaratmıştır. Çevre ülkelerdeki insan hakları ihaleleri ve demokraside yaşanan sorunların ekonomik boyutu gözardı edilmeye çalışılmıştır. Sorunun ulusal olduğu kadar uluslar arası boyutunun da olduğunun, iç ve dış boyutun ayrılmaz bir bütünlük arzettiğinin görmezlikten gelinmesi için yoğun çaba harcayanlar, çevre ülkelerdeki yöneticileri ve dolayısıyla bunları seçen toplulukları başarısızlıktan sorumlu göstermeye çalışmışlardır. İnsan haklarının korunmasında ve demokrasinin yerleştirilmesinde 'başarılı olmayanlar'a karşı insani müdahale kavramı bir diplomatik araç olara geliştirilmiştir.
Konuya yaklaşım ve bakış açısı çok güzel fakat özellikle son makalelerde siyasi bakışaçısı yerin felsefi bakışaçısına bırakıyor. Buda kitabı ikiye ayırıyor.
Emin Gürses’in derlediği kitap insan hakları gibi bir kavramın bile hegamon güçlerce nasıl bir baskı aracı olarak kullanılabildiğini göstermekte. Gürses’in 20. yy başlarından itibaren genel anlamda diplomasideki gelişme ve yönelimleri anlattığı, insan hakları kavramının nasıl bir diplomasi parametresi haline geldiğini irdelediği girişi ile başlayan kitap Mümtaz Soysal’ın bir tebliği ile devam ediyor. Soysal burada Paris Sözleşmesi’ndeki çelişkileri ve Etnik gruplar vasıtasıyla Ulus devletlere yapılan saldırıyı açıklıyor. Bundan sonraki makaleler yabancı yazarlardan alınmış. Genel tema insan hakları kavramını kullananların, bu kavramıulusal çıkarları doğrultusunda savunmaları ve gerektiği zaman ihlaller karşısında sessiz kaldıkları yönünde. Ayrıca baskıcı tutmlar geliştirdikleri olayların pek çoğunda amacın insan haklarını korumaktan ziyade kamuoyu oluşturarak o devleti zor durumda bırakmaya yönelik olduğu anlaşılıyor. Kitap ayrıca Marksist yaklaşımın kavram üzerine bakışını inceliyor. NGO’ların bu kavramın bir emperyalist araç halinde kullanılmasında ne denli önemli olduğu vurgulanıyor. Dikkatle incelenmesi ve irdelenmesi gereken bir kitap.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Konuya yaklaşım ve bakış açısı çok güzel fakat özellikle son makalelerde siyasi bakışaçısı yerin felsefi bakışaçısına bırakıyor. Buda kitabı ikiye ayırıyor.
Emin Gürses’in derlediği kitap insan hakları gibi bir kavramın bile hegamon güçlerce nasıl bir baskı aracı olarak kullanılabildiğini göstermekte. Gürses’in 20. yy başlarından itibaren genel anlamda diplomasideki gelişme ve yönelimleri anlattığı, insan hakları kavramının nasıl bir diplomasi parametresi haline geldiğini irdelediği girişi ile başlayan kitap Mümtaz Soysal’ın bir tebliği ile devam ediyor. Soysal burada Paris Sözleşmesi’ndeki çelişkileri ve Etnik gruplar vasıtasıyla Ulus devletlere yapılan saldırıyı açıklıyor. Bundan sonraki makaleler yabancı yazarlardan alınmış. Genel tema insan hakları kavramını kullananların, bu kavramıulusal çıkarları doğrultusunda savunmaları ve gerektiği zaman ihlaller karşısında sessiz kaldıkları yönünde. Ayrıca baskıcı tutmlar geliştirdikleri olayların pek çoğunda amacın insan haklarını korumaktan ziyade kamuoyu oluşturarak o devleti zor durumda bırakmaya yönelik olduğu anlaşılıyor. Kitap ayrıca Marksist yaklaşımın kavram üzerine bakışını inceliyor. NGO’ların bu kavramın bir emperyalist araç halinde kullanılmasında ne denli önemli olduğu vurgulanıyor. Dikkatle incelenmesi ve irdelenmesi gereken bir kitap.