Türkiye’nin kırk bin köyünden biridir Karataş. Dört yanı dağlarla çevrilidir. Kırk bin köyün içinde güzellikte, yoksullukta ve geçimsizlikte birinci… Uzaaak! Gözlerin görmediği, gönüllerin varmadığı, yok gibi bir köydür. Kışları sis içinde, yazları sıcaktan kanı iliği uçan… Kurulduğu günden beri çiftlikti burası. Kendisi şehirde oturup işleri oradan yöneten Necip Beyin çiftliği!. Babasından kalmıştı. Daha pek çok çiftlikleri vardı Burdur topraklarında Beylerin. Necip Bey, 1950’lere kadar Karataş’ın evini damını, atını, itini, suyunu, sudan uslu halkını tepe tepe kullandı. Sonra kentlerde, büyük kentlerde daha büyük çıkarların ucunu gördü. Çok keskin gözleri vardı. Çiftliği köylülere sattı. Parasını tırak aldı bankadan. Köylüler bankaya borçlandılar…