Ellerim ellerindeydi. Bir konuklarıma bakıyordum, bir iskeleyi okşamaya başlayan denize. Bakışlarım batan güne takılırken, aklım sayıları erkek öğrencilerden fazla olan kızlardaydı. Büyüyünce, malmüdürü olurlar mıydı, bilemezdim. Ama ben, onları şimdiden Anadolu’mun dört bir yanına göndermeye başlamıştım bile! Her biri zoru başardıkça parıldayan birer kardelen olacaklardı belli ki…