Asr-ı Saadet ve Hulefa-i Raşidin’den sonra, siyasi iktidarı gasbederek bir hanedan kuran Emeviler İslami adalet ve ihsandan hızla uzaklaşarak Cahiliyye dönemi alışkanlıkların ihya ve ibka, ve keza dinin yerine de bir diyanet ikame etmişlerdir. Bu kerih yolda Abbasiler de fütursuzca yürümüşlerdir. Vahyedilmiş olan gerçek dinin üzerine geçirilen bu diyanet örtüsü çoğu kişinin sorgulanmaktan kaçındığı yeni bir gelenek ve hatta nebevi olmayan sahte bir sünnet olmuştur. Kur’an’da ta’ziz ve tebcil edilen Akıl, işte bu düzmece gelenek ile gerçek Şeriat’ı temyız için gerekli olan tek araçtır.