Hikayeciliğimizin kurucularından da sayılan Halit Ziya Uşaklıgil’in bu eseri altı hikayeden oluşmaktadır. Bu hikayelerinin çoğunda ezilmiş, ıstırap çekmiş, elinden imkanları alınmış insanların hayatlarını anlatıyor.Ya da kaderine boyun eğen insanların hayatlarını ele alıyor. Bu insanların dertlerini, yaşama biçimlerini, tevekküllerini, imkansızlıklarını gerçekçi bir gözle ele alıyor.Bu hikayeyi okuyacak bir kişinin ilk düşüneceği, bu güzel eserin daha uzun olması gerektiğidir. Halit Ziya Uşaklıgil’in bu hikayeleri tam anlamıyla birer roman konusu teşkil etmektedir. Roman yazmaya oldukça uygun ve gerçekçi konular içeriyor. Halit Ziya Uşaklıgil, bu hikayelerin yerine birer roman yazmış olsaydı çok daha büyük eserler vermiş olurdu.