“İşte benim için hükmü! Seni hiçbir şeye zorlamıyorum, ama böyle olmasına müsaade edemeyiz. Sen benden bir parçasın ben senden. Çünkü sen bana tesir ettin (böyle değildi, nasıldı, nasıldı?). Tamam! İnsana tesir eden şey, insandan bir parçadır. Bir parçam olan sana bir parçan olarak yalvarıyorum. Benim sözümün hiçbir kıymeti olmayabilir, ama sana “Biz aşktan doğduk, anamız babamız aşktır” diyen çok sevdiğin Hz. Pir’in aşkına bir fırsat daha ver, diyorum. Elimi uzatıyorum.”