Bu yazılanlar bir çığlığın, “Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz” dizesiyle Sabahattin Ali’nin Sinop zindanındaki isyanının yeniden yükseltilmesi içindir. İşsizlik, açlık yoksulluk ve yoksunluk; daha doğru bir sözylemle kapitalizmin insanlara sunduğu irinlerin, atıkların ve ufumet dolu lağımların içinde cehennemî bir yaşamı sürdürmeye çalışanların açıkça anlatılmayan konumlarını bir ölçüde seslendirmek umuduyla kaleme alınmıştır.