Hüzünlü…Her savaş gibi her savaşı anlatan eser gibi hüzünlü…Ancak apayrı bir duyarlılığı var bu 7 öykünün.Sizi içine alıyor kahramanlardan herbiri hatta hepsi oluyorsunuz okudukça..Ekmek sırasındaki genç kız,ekmekleri yapan fırıncı ya da asla olmayacağınızı düşündüğünüz bir keskin nişancı…Sıcak savaş dönemlerinde gazetecilik görevi nedeniyle Bosna’da bulunan yazar bir kere daha ”bunca acı neden??”diye soruyor..Devamı da geliyor:ağlayan çocukları, gözlerinden yaş yerine barut akarken gördün mü hiç?dinledin mi haykırışını, bir babanın bacağı kopan oğlu için yardım isterken?bir annenin kuçağındaki ölü bebeğe sarılışınıda mı görmedin?eğer hiç görmediysen bunları işitmediysen ve bilmiyorsan savaşın anlamını, sor kendine “insan mıyım?” diye.çünkü bir anlam varsa savaşta o da bütün bunların anlamsızlığıdır. ölümün gerçekliği karşısında….