Anlatmakla bitmeyen, hayallerden gitmeyen, Avrupa’yı aratmayan ve yarınları unutmayan büyük şehirlerimizde, tutunacak bir dal arayanların sayıları sürekli artıyor. Binlerce insan, yirmi dört saat, milyonlarca tehlikenin kucağında. Çocukları ve gençleri sokaklardaki tuzaklardan korumak için kaldırım taşları engel olabilir mi? Yaşadığımız ‘Umut Dünyası’nda; çocuklarını sokaklara atmayan, dünyalarını karartmayan, yarınları için gizli emeller gütmeyen fedakar insanlar gerek… Ağlayanı güldürmek, düşeni kaldırmak için…