Kelime, idrak toprağına düşen yağmur katresi. Anlam kapısının gizemli bir miftahı. Hakikat yolcusu için nurlu bir ışık vahyin dilinde.. Yolunu kaybeden Âdemi kendine getiren iksir. Kelime, anlam çırasını alevleyen kuvvetli bir ateş. İnsanlıkla yaşıt, insanlıkla eş. Vahyin dilinde kelime “Allah’ın ilmi” demektir. Kur’an şöyle der: “De ki: "Eğer Rabbimin sözlerini yazmak için denizler mürekkep olsa, hatta onun bir mislini de üzerine ilave etmiş olsak, yine de Rabbimin kelimeleri tükenmeden denizler tükenirdi.”(Kehf: 109) Demek ki Allah, ilmini tasvir etmek için “kelimat” yani kelimeler ifadesini kullanıyor. Allah’ın ilmini tarif etmek için kullandığı “kelime” hafife alınabilir mi? Anadolu irfanının münzevi ve mütecessis bir fikir işçisi olan Cemil Meriç, kelimelerin ve kavramların ehemmiyetine atıf yaparak “Kamusa uzanan el namusa uzanan eldir” der. Zira algımız aklımızı, aklımız duygumuzu, duygumuz davranışımızı ve davranışlarımız ise hayatımızı doğrudan etkiler. Öyleyse kelime demek hayat demektir.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)